Traditioneel Aikido
Traditional Aikido zoals onderwezen door Saito sensei is de stijl die O’ Sensei na de oorlog ontwikkelde in Iwama tot 1968, een jaar voor zijn overlijden. Bij de verschillende aikidostijlen is het doel altijd hetzelfde : samenvloeien met de aanvaller, in harmonie zijn met hem of haar. Daarom wordt Aikido door O’ Sensei ook wel gedefinieerd als de weg van de vrede. Toch bestaan er duidelijke verschillen tussen de Traditional Aikido (Iwama Ryu) en de andere stijlen. De middelen om het doel te bereiken verschillen van elkaar.
In de Traditional stijl verwacht je niet dat de aanvaller (uké) harmonie zoekt met de verdediger (shité), zoals dat in de Aikikai Hombustijl wel het geval is. In de Traditional stijl ben je niet te tolerant ten opzichte van de aanvaller. Daarom begint de les met stevige grepen en aanvallen. Het doel is dat je met de aanvaller samenvloeit. De uitvoering van de aanvallen en technieken wordt aangepast aan het niveau van de opponent. In het begin kan dat ertoe leiden dat aanvaller en verdediger niet aan samenvloeien toekomen, maar de basis voor samenvloeien is een goede controle van de opponent. Basistechnieken zijn zeer zuiver en moeten ook zuiver en zeer precies worden uitgevoerd. Pas als je de basistechnieken onder de knie hebt kan je de oefeningen naar een hoger niveau brengen. Als echter de basistechnieken niet in orde zijn, kan dat echte moeilijkheden opleveren.
‘Ki no Nagare’, vloeiend uitgevoerde technieken hebben tijd nodig. Deze technieken worden op twee niveaus uitgevoerd, langzaam en snel. Saito sensei zei ooit dat O’ Sensei hem op een keer een uitbrander gaf toen hij zag dat Saito de technieken vloeiend uitvoerde. “Je moet zulke technieken pas uitvoeren als je de basistechnieken goed onder de knie hebt en je derde dan hebt”. Tegenwoordig voert de student in Iwama de vloeiende technieken eerder uit, maar 80% van de training bestaat nog steeds uit basistechnieken. Door deze methode wordt je fysiek ook sterker.
Als je te vroeg begint met vloeiende technieken gaat dat ten koste van de correcte vorm, en kunnen de technieken alleen worden uitgevoerd met een meewerkende, soepel trainende partner. Hierdoor krijg je de foutieve indruk dat je technieken werken. Als in het traditionele Iwama Ryu vloeiende technieken worden geoefend moet de partner een echte aanval uitvoeren. Deze aanval moet op dezelfde manier worden tegemoet getreden als bij statisch uitgevoerde technieken. De aanvaller moet nooit worden gevraagd om mee te werken. In Iwama Ryu ligt de prioriteit altijd bij de uitvoerder van de techniek, hoe hij de aanvaller werpt, nooit bij de ontvanger (uké), hoe die de val maakt…
Scholen en Stijlen
De stichter van Aikido, Morihei Ueshiba (ook bekend als O’ Sensei), ontwikkelde zijn krijgskunst in de loop van een lang leven van oefening en ervaring en ging door vele fasen van ontwikkeling en rijping. O’ Sensei had veel studenten in de verschillende perioden van de ontwikkeling van zijn kunst die vervolgens vertrokken om hun eigen scholen op te richten, met hun eigen filosofische interpretaties en didactische benaderingen.
Tegenwoordig is er een overvloed van verschillende scholen van Aikido, van de zeer ‘harde’ fysiek georiënteerde stijlen met de nadruk op gevecht, tot de ‘zachtere’, meer op gezondheid en oefening georiënteerde benaderingen. Deze sterke evolutie en brede verspreiding van Aikido over de hele wereld, ver van zijn oorsprong, toont de rijke erfenis en het potentieel van deze krijgskunst.
